In het voortgezet onderwijs is de zorgcoördinator het aanspreekpunt voor zieke leerlingen. In de Achterhoek ken ik de meesten wel. Zij bellen mij, ik bel hen. De korte lijntjes maken dat we snel kunnen ondersteunen. Tot ik in mei 2021 een nieuwe middelbare school in Doetinchem belde.

Van een zorgcoördinator hadden zij nog nooit gehoord, ik moest de orthopedagoog bellen. Oké, als dat de nieuwe route is. Ik bel de orthopedagoog en we maken een afspraak. In het gesprek blijkt dat de zorg totaal anders wordt georganiseerd.

Er zijn 5 onderwijsondersteuners en de orthopedagoog. De onderwijsondersteuners staan veel in de klas. Waar blijft de kennis van het oude zorgteam? De kennis over chronisch zieke leerlingen, de aanpassingen in het gebouw, het rooster, de begeleiding enz. Ik maak me zorgen en begrijp niet goed hoe dit heeft kunnen gebeuren.

Er blijkt een nieuw onderwijsconcept te worden uitgerold in de Achterhoek. De aanleiding was het krimpen van het leerlingenaantal. De 3 oude VO scholen in Doetinchem worden 2 nieuwe scholen. In Zutphen gebeurt iets soortgelijks. Van de nood een deugd maken is natuurlijk heel mooi. Meer handen in de klas, de mentor als coach. Ik zie heus positieve kanten. Maar de mentor weet echt te weinig over zieke leerlingen. De orthopedagoog kent niet het hele netwerk en zij raakt al snel overbelast. Mijn leerling heeft haar al meer dan 20 uur gekost.
Kortom; ik mis de zorgcoördinator!

Constance Leijn Consulent OZL Achterhoek