In de hele wereld zijn ziekenhuisscholen en consulenten zieke leerlingen. Van 9 tot en met 11 mei was ik in Milaan voor het HOPE-congres. HOPE staat voor: Hospital Organisation of Pedagogues in Europe, maar het is groter dan Europa geworden. Juist de verhalen van collega’s uit Nieuw Zeeland, Rusland, Amerika, Finland, Bulgarije enz. maken zo’n congres heel interessant.

Niguarda ziekenhuis

Op mij maakte het bezoek aan het Niguarda ziekenhuis in Milaan de meeste indruk. Het is een groot ziekenhuis in het noorden van Milaan. Voor Nederlandse begrippen zagen de gebouwen er armoedig uit. Kale gangen en zalen. Ook de ruimtes waar de ziekenhuisschool in zat, waren ongezellig met weinig materialen. De kinderen met anorexia lagen op de voedingsafdeling. De kinderen voor revalidatie lagen tussen de volwassenen. De kinderafdeling voor kinderen t/m 12 jaar was wel gezellig. De docenten komen van de omliggende scholen, ij worden aan het ziekenhuis uitgeleend. De kinderen waren blij, zij genoten van elkaar en het schoolwerk.

Toekomst

Werken aan schooltaken biedt hoop. De kinderen houden een gezond stukje ‘oud-leven’ overeind, dat verbindt hen met de toekomst. Straks zullen ze weer gewoon naar school gaan en daaraan gaan bouwen . Op het congres werden vele wetenschappelijke onderzoeken besproken, die de kracht van de ziekenhuisscholen en ons werk bevestigden.

Constance Leijn is consulent OZL in de Achterhoek